Głównym celem ustawy jest zwiększenie zainteresowania organów ścigania typami przestępstw związanymi z produkcją oraz wprowadzaniem do obrotu środków odurzających i substancji psychoaktywnych, których wykrywalność niepokojąco spadła oraz rozszerzenie instytucji leczenia, edukacji i terapii w odniesieniu do osób używających środki odurzające.
Brak przyzwolenia
W świetle art.62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii nieuprawnione posiadanie każdej ilości środka odurzającego lub substancji psychotropowej jest zagrożone karą pozbawienia wolności. Ustawodawca doprecyzował dotychczasowe przepisy (dopisanie art. 62a).
Kiedy odstąpienie od ścigania
Od dzisiaj prokuratura lub sąd – w ściśle określonych okolicznościach - mogą podjąć decyzję o odstąpieniu od ścigania. Warunkiem jest jednoczesne (kumulatywne) wystąpienie trzech przesłanek:
- pierwsza - osoba posiada niewielką ilość narkotyku,
- druga - narkotyk ten posiada na własny użytek,
- trzecia - stwierdzona zostanie niska szkodliwość społeczna czynu.
Wystąpienie jednej z tych okoliczności, np. samo posiadanie niewielkiej ilości narkotyków absolutnie nie może być podstawą do odstąpienia od ścigania - czytamy na stronie internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości.
Ważne!
Ustawa wprowadza ponadto podwyższenie wymiaru odpowiedzialności karnej dla osób, które wprowadzają do obrotu znaczne ilości narkotyków (dilerzy), z 10 do 12 lat)
Niektóre zmiany prawne
Nowym rozwiązaniem jest dodany art. 62a noweli ustawy na mocy którego prokurator jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia będzie mógł umorzyć postępowanie wobec osoby, którą zatrzymano z nieznaczną ilością środka odurzającego, jeśli orzeczenie kary wobec sprawcy byłoby niecelowe z uwagi na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień społecznej szkodliwości. Dwuletnie doświadczenie prowadzenia w Warszawie projektu pilotażowego TOPIC II realizowanego przez sąd, prokuraturę, policję i stowarzyszenie Monar pokazuje, że osoby zatrzymane, po przeprowadzeniu rozmowy ze specjalistą terapii uzależnień, podejmują kontakt terapeutyczny. Jest to pierwszy etap realizacji celu: „Przede wszystkim leczyć.”
Zmiany w art.72 ustawy pozwalają prokuratorowi na zawieszenie postępowania jeśli osoba używająca narkotyków podda się leczeniu, terapii lub oddziaływaniom edukacyjnym. Po zakończeniu leczenia, terapii lub edukacji - jeśli przebiega ono pomyślnie - prokurator będzie mógł wystąpić do sądu z wnioskiem o warunkowe umorzenie postępowania wobec sprawcy. „Nagroda” dla sprawcy czynu zabronionego jest istotna motywacją i dotyczy braku wpisu do Rejestru Karnego. To drugi etap realizacji celu „Przede wszystkim leczyć.”
Przepis art.73a reguluje kwestię udzielenia przerwy w wykonaniu kary pozbawienia wolności wobec osób uzależnionych, skazanych za przestępstwa pozostające w związku z uzależnieniem. Nowelizacja dotyczy przede wszystkim takich osób, które nie mają w trakcie odbywania kary możliwości podjęcia leczenia z uwagi na długi okres oczekiwania na miejsce na oddziale terapeutycznym. Przepis zawiera ograniczenia dopuszczalności stosowania tej instytucji, zabezpieczające przed próbami manipulowania przez skazanych procesem wykonania kary oraz procesem leczniczym i rehabilitacyjnym. Służy temu przede wszystkim wykluczenie możliwości udzielenia przerwy skazanemu, który nie wyraził zgody na leczenie. Kolejnym warunkiem udzielenia przerwy jest zagwarantowane miejsce w placówce rehabilitacyjnej. Pozytywny proces leczenia lub terapii może być nagrodzony uzyskaniem wcześniejszego warunkowego przedterminowego zwolnienia z reszty kary pozbawienia wolności. To trzeci etap realizacji celu „Przede wszystkim leczyć.”
Źródło: Ministerstwo Sprawiedliwości – www.ms.gov.pl
