Dostęp do internetu w podstawowym zakresie (a więc wydzwanianego, w opcji dial-up, ale nie szerokopasmowego) jest jednym ze świadczeń, które składają się na tzw. usługę powszechną.
Usługi te powinny być dostępne dla wszystkich użytkowników końcowych stacjonarnych publicznych sieci telefonicznych w całej Polsce, z zachowaniem wymaganej jakości i po przystępnej cenie.
Zgodnie z art. 81 ust. 3 pkt 3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (DzU z 2004 r. nr 171, poz. 1800 z późn. zm.) w ramach usługi powszechnej trzeba m.in. zapewnić przyłączenie pojedynczego zakończenia sieci w głównej lokalizacji abonenta tak, aby możliwe były połączenia telefoniczne krajowe i międzynarodowe, w tym do sieci ruchomych, obejmujące także zapewnienie transmisji dla faksu oraz transmisji danych, w tym połączenia z internetem.
Ponieważ usługę powszechną powinien oferować tzw. przedsiębiorca wyznaczony, którym na mocy decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej jest w całym kraju Telekomunikacja Polska SA, to do tej firmy należy zgłosić wniosek o zawarcie umowy i podłączenie internetu, gdy inni dostawcy nam odmówią. W terminie 30 dni TP SA powinna z nami podpisać stosowną umowę i wyznaczyć termin podłączenia. Zgodnie z regulaminem świadczenia usług telekomunikacyjnych (w tym usługi powszechnej), który obecnie stosuje TP SA, termin podłączenia nie może być dłuższy niż 10 miesięcy. Gdyby termin rozpoczęcia świadczenia usług nie został dotrzymany, to konsumentowi przysługuje odszkodowanie. Zasady obliczania odszkodowania określa art. 105 ust. 4 Prawa telekomunikacyjnego. Konsumentowi należy się wtedy 1/30 miesięcznej opłaty abonamentowej pobieranej przez operatora winnego zaniechania za każdy dzień przekroczenia terminu. Podobnie będzie, jeśli TP SA zwleka z zawarciem umowy (nie dotrzymała 30-dniowego terminu na jej zawarcie).
Źródło: www.uokik.gov.pl
