Do takich sytuacji dochodzi najczęściej, przy okazji zawierania różnego
rodzaju umów. Sprzedawcy lub świadczeniodawcy usług sporządzają
kwestionariusze, formularze zawierające w ich treści klauzulę zgody na
przetwarzanie danych osobowych. Takie klauzule, obejmują zgodę na przetwarzanie
danych w celu wykonania zawieranej umowy, a dodatkowo zgodę na
wykonywanie innych operacji na danych osobowych np. ich przekazywanie innym
podmiotom, udostępnianie, przekazywanie za granicę lub wykorzystywanie
w celach marketingowych.
Z takiej konstrukcji klauzuli zgody wynika, że jeśli klient nie zgodzi się
na wykorzystywanie jego danych osobowych w sposób określony przez firmę
w treści klauzuli, to tym samym nie zgodzi się na ich wykorzystywanie
w celu wykonania umowy.
Wyjaśnienie GIODO
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych wyjaśnia, że administrator danych jest uprawniony do wykorzystywania danych osobowych, jeśli osoba, której dane dotyczą wyrazi na to zgodę (art. 23 ust. 1 pkt 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych – Dz.U. z 1997 r., nr 133, poz. 883).
Zatem, jeśli zgodnie z pkt 3 tego przepisu, wykorzystywanie danych uzasadnia konieczność realizacji umowy, gdy osoba, której dane dotyczą jest jej stroną, lub gdy jest to konieczne do podjęcia koniecznych działań przed zawarciem takiej umowy, to dodatkowe żądanie zgody na przetwarzanie danych w celu realizacji umowy, jest zbędne. Jeśli firma gromadzi dane swojego przyszłego klienta i ma zamiar wykorzystywać je jedynie do celu realizacji umowy, którą z nim zawiera, nie powinna zwracać się o zgodę na przetwarzanie danych. Natomiast, gdyby firma zamierzała wykorzystać dane swoich klientów w innym celu niż do realizacji lub wykonania umowy zawartej z klientem nie spełniając przy tym żadnego z warunków określonych w art. 23 ust. 1 pkt 2 - 5 ustawy, o taką zgodę powinna się zwrócić.
Potwierdzenie w orzecznictwie
Powyższe stanowisko Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych znajduje potwierdzenie w orzecznictwie. Przytoczyć można wyrok z dnia 19 listopada 2001 r. (sygn. akt II SA 2748/00), w którym Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż udostępnienie danych osobowych podmiotom trzecim powinno być odrębnym oświadczeniem woli, nie musi bowiem dana osoba godzić się na udostępnienie swoich danych osobom trzecim.
Źródło: www.giodo.gov.pl
