W uzasadnieniu zawiadomienia czytamy m.in. :
Donald Tusk, jako Prezes Rady Ministrów będąc upoważniony do reprezentowania Rzeczypospolitej Polskiej, zawarł w jej imieniu umowę międzynarodową z Władimirem Putinem – Premierem Federacji Rosyjskiej działającym w jej imieniu. W wyniku zawartego porozumienia jako podstawę prawną postępowania celem wyjaśnienia przyczyń katastrofy smoleńskiej wybrano załącznik nr 13 do Konwencji z Chicago z dnia 7 grudnia 1944 o międzynarodowym lotnictwie cywilnym. Jednocześnie efektem zawartej umowy była rezygnacja ze stosowania norm Porozumienia między Ministerstwem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Ministerstwem Obrony Narodowej Federacji Rosyjskiej w sprawie zasad wzajemnego ruchu lotniczego wojskowych statków powietrznych Rzeczypospolitej Polskiej i Federacji Rosyjskiej w przestrzeni powietrznej obu państw sporządzonego w Moskwie 14 grudnia 1993 roku.
Donald Tusk pełniący funkcję Prezesa Rady Ministrów był niewątpliwie osobą upoważnioną do występowania w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej w stosunkach z podmiotami prawa międzynarodowego, w tym innymi państwami. Na tę oczywistą cechę wskazuje przede wszystkim treść art.146 Konstytucji RP, w którym w ust. 1 jako podstawowe zadanie Rady Ministrów przytoczono prowadzenie polityki wewnętrznej i zewnętrznej państwa. Natomiast ust. 4 pkt. 9 wskazanego przepisu statuuje zadanie Rady Ministrów polegające na sprawowaniu ogólnego kierownictwa w dziedzinie stosunków z innymi państwami i organizacjami międzynarodowymi. Uzupełniająco należy także podnieść, że zgodnie z art. 148 Konstytucji pracami Rady Ministrów kieruje Prezes Rady, który także reprezentuje ją, to jemu zatem przypada zasadnicza rola w zakresie reprezentowania RP w dziedzinie polityki międzynarodowej, w tym w relacjach z rządami obcych państw. Fakt, iż premier kraju jest upoważniony do reprezentowania RP w stosunkach z innymi państwami, w tym w zakresie zawierania umów międzynarodowych wynika także z brzmienia art.7 ust. 2 lit.a Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, zgodnie z którym szefowie rządów są ze względu na pełnioną funkcję w zakresie zawierania umów międzynarodowych uważani za reprezentujący swe państwa bez konieczności przedkładania pełnomocnictw. Reprezentacyjna funkcja Prezesa Rady Ministrów w zakresie polityki międzynarodowej została wobec powyższego dostrzeżona także w świetle znamion czynu z art.129 Kodeksu karnego. W doktrynie bowiem powszechnie przyjmuje się, iż członek Rady Ministrów, a zatem w szczególności jej Prezes mieści się w gronie podmiotów wskazanego czynu zabronionego. Należy zatem wskazać, iż Donald Tusk w zakresie pełnionych obowiązków Prezesa Rady Ministrów także może być podmiotem czynu z art.129 k.k.
W odniesieniu zaś do znamion czasownikowych czynu należy podnieść, że w przedmiotowej sprawie Donald Tusk wypełnił je swym działaniem polegającym na zawarciu umowy międzynarodowej, której postanowienia naruszały interesy RP.
Do dnia dzisiejszego nie są znane dokładne okoliczności ani czas popełnienia czynu (zawarcia wyżej opisanej umowy międzynarodowej), jednak sam fakt zawarcia takiej umowy nie budzi wątpliwości. Najprawdopodobniej do zawarcia umowy doszło pomiędzy 10 a 13 kwietnia 2010 r.
Całość uzasadnienia : http://solidarni2010.pl/
