Jakie wymogi kwalifikacyjne
Uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości może otrzymać osoba fizyczna, która posiada pełną zdolność do czynności prawnych i nie karana za przestępstwa przeciwko mieniu, dokumentom, za przestępstwa gospodarcze, za fałszowanie pieniędzy, papierów wartościowych, znaków urzędowych, za składanie fałszywych zeznań oraz za przestępstwa skarbowe. Wymagane jest ukończenie wyższych studiów magisterskich i /lub studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości. Należy również odbyć praktykę zawodową oraz złożyć egzaminu przyznający niniejsze uprawnienie (art.177 ust.1 ustawy).
Stosowne przepisy znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008 r. w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz.U. z 2008 r., nr 31, poz. 189).
Rozporządzenie określa:
1) sposób i warunki odbywania praktyk zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, regulamin organizacji tych praktyk, ich program oraz sposób dokumentowania odbycia praktyki zawodowej, w tym wzór dziennika praktyki oraz koszt jego wydania;
2) sposób i tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego, sposób ustalania i rodzaje kosztów tego postępowania, organizację Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej oraz regulamin jej działania;
3) wzory świadectw nadania uprawnień zawodowych w zakresie szacowania nieruchomości, oraz sposób postępowania przy wydawaniu duplikatów tych świadectw i licencji w przypadku ich utraty;
4) sposób prowadzenia centralnych rejestrów rzeczoznawców majątkowych.
Co ważne, na studia podyplomowe nie musi iść osoba, która programie studiów wyższych miała uwzględnione minimum programowe dla studiów podyplomowych odnośnie wyceny nieruchomości (zaświadczenie z uczelni).
Czym się zajmuje?
Rzeczoznawca ma prawo używania zawodowego „rzeczoznawca majątkowy” podlegającego ochronie prawnej. Rzeczoznawca majątkowy określa wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale z nią związanych.
Może również sporządzać opracowania i ekspertyzy:
1) rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2) efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3) skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4) oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5) bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6) określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7) wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8) wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.
Działalność gospodarcza lub stosunek pracy albo umowa zlecenia
Rzeczoznawca majątkowy wykonuje swój zawód:
1) prowadząc we własnym imieniu działalność gospodarczą jednoosobowo lub w ramach spółki osobowej w zakresie szacowania nieruchomości, lub
2) w ramach stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej u podmiotu prowadzącego działalność w zakresie szacowania nieruchomości (art. 174 ust. 7 ustawy).
Co istotne, rzeczoznawca musi wybrać jedną z form wykonywania zawodu. Nie może ich nigdy lączyć.
Podstawa prawna:
- art.174 - 178 Ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. 2010 nr 102, poz. 651 z późn. zm.);
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 15 lutego 2008 r.w sprawie nadawania uprawnień i licencji zawodowych w dziedzinie gospodarowania nieruchomościami (Dz.U. z 2008 r., nr 31, poz. 189)
Stan prawny na 24 listopada 2011 roku
