Zasiłek chorobowy przysługuje osobom, które na podstawie art. 4 w powiązaniu z art. 6 Ustawy z dnia 13 pażdziernika 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.) obowiązkowo lub dobrowolnie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu.
Rekompensuje on utracone wynagrodzenie w czasie choroby oraz niezdolności do pracy traktowanej na równi z chorobą (art. 6 ustawy zasiłkowej).
Ile wynosi okres zasiłkowy
Zasiłek chorobowy przysługuje przez 182 dni. W przypadku, gdy ubezpieczony choruje na grużlicę (kod chorobowy „D”) lub choroba ma miejsce w okresie ciąży (kod „B”), wtedy okres zasiłkowy wynosi nie dłużej niż 270 dni.
Co wlicza się do okresu zasiłkowego
Do okresu zasiłkowego wliczane są okresy niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie chorobowe od pracodawcy (art. 92 K.p.) oraz /lub zasiłek chorobowy. Jest nim także okres niemożności wykonywania pracy podany w art. 6 ust. 2 ustawy zasiłkowej a także okresy, kiedy pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego ponieważ:
1) niezdolność do pracy spowodowana została przestępstwem lub nadużyciem alkoholu;
2) ubezpieczony został pozbawiony zasiłku chorobowego z powodu wykonywania pracy w czasie ostatniego zwolnienia lekarskiego.
„Okresem zasiłkowym” są również okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowane tą samą chorobą, jeżeli przerwa pomiędzy ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekracza 60 dni (art.9 ust.2 ustawy zasiłkowej).
Wysokość zasiłku chorobowego
Na podstawie art.11 ust. 1 i 1 a ustawy zasiłkowej wysokość zasiłku chorobowego wynosi:
1) 80 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ;
2) 70 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za okres pobytu w szpitalu;
3) 100
% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia jeżeli niezdolność do pracy:
a) przypada w okresie ciąży,
b) powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim
przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek tkanek i narządów lub poddania
się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
c) powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, w tym również za okres pobytu w szpitalu.
Ważne!
Miesięczny zasiłek chorobowy za okres pobytu w szpitalu od 15 do 33 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia wynosi 80 procent podstawy wymiaru zasiłku (art. 11 ust. 1b ustawy zasiłkowej).
W jaki sposób ustalany jest zasiłek chorobowy
Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie ( lub przychód ) wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła niezdolność do pracy u danego pracodawcy. Jeżeli pracownik pracował krócej niż 12 miesięcy, wówczas stanowi ją przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. W sytuacji zachorowania pracownika w pierwszym miesiącu zatrudnienia podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie, które uzyskałby, gdyby pracował przez pełny miesiąc kalendarzowy.
Co istotne, z treści art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej wynika, że wynagrodzeniem miesięcznym pracownika są jego zarobki po odliczeniu potrąconych składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe. Jest to zatem zarobek brutto pracownika tzn. przed potrąceniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W przypadku osoby nie będącej pracownikiem przychód oznacza kwotę „(...) stanowiąca podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe (...) po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe” (art. 3 pkt 4 ustawy zasiłkowej).
WAŻNE!
Zasiłek chorobowy przysługuje za każdy dzień niezdolności do pracy, w tym soboty, niedziele, święta, oraz dni ustawowo wolne od pracy.
Na jakiej podstawie wypłacany jest zasiłek chorobowy
Zasiłek chorobowy wypłacany jest się na podstawie zaświadczenia lekarskiego o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby. Zaświadczenie to wystawiane jest na druku ZUS-ZLA. Ubezpieczony dostarcza go płatnikowi zasiłków (pracodawca, ZUS) nie póżniej niż w ciągu 7 dni od daty jego otrzymania (art. 62 ustawy zasiłkowej).
Podstawa prawna:
- art. 4 -17,-
art. 36 - 38, - art. 48, - art. 62 Ustawy
z dnia 25 czerwca 1999 r., o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i
macierzyństwa ( Dz.U. z 2010 r., nr 77, poz. 512)
Stan prawny na 31 lipca 2011 roku
