W świetle art.29
par.3 Kodeksu pracy (dalej: K.p.) nie póżniej niż w ciągu 7 dni od dnia
zawarcia umowy o pracę pracodawca informuje pracownika na piśmie o jego
warunkach pracy:
1) o
obowiązującej pracownika dobowej i tygodniowej normie czasu pracy;
2) o
częstotliwości wypłat wynagrodzenia za pracę;
3) o
wymiarze przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego;
4) o
obowiązującej pracownika długości okresu wypowiedzenia umowy o pracę;
5) o układzie zbiorowym pracy (lub jego braku),
którym pracownik jest objęty.
W przypadku, gdy pracodawca nie ma obowiązku ustalania Regulaminu pracy (art. 104 par.2 K.p.)
wówczas dodatkowo informuje pracownika:
a) o porze nocnej;
b) o
miejscu, terminie i czasie wypłaty wynagrodzenia;
c) o przyjętym sposobie potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz
usprawiedliwiania nieobecności.
Po zawarciu każdej umowy o pracę
Informacja ta jest skierowana indywidualnie do pracownika i odzwierciedla jego sytuację prawną powstałą po zawarciu każdej umowy o pracę. W sytuacji, gdy po zakończeniu jednej umowy o pracę (np. umowa na okres próbny, umowa na czas określony, umowa na czas zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy) pracodawca zawiera z tym samym pracownikiem nowy stosunek pracy, wówczas jest obowiązany wręczyć mu ponownie informację o warunkach zatrudnienia. W art.29 par.3 K.p. ustawodawca nie podaje bowiem, że informacja ta musi być sporządzona tylko wtedy gdy podpisywana jest pierwsza umowa o pracę.
Sposób sformułowania informacji
Informacja warunkach zatrudnienia może być sformułowana w sposób opisowy lub uproszczony poprzez odesłanie do odpowiednich przepisów prawa pracy (Kodeks pracy, układ zbiorowy pracy, regulamin pracy (art.29 par.3[1]K.p.).
Podstawa prawna:
- art.29 par.3 K.p.;
- art. 29 par.3[1]K.p.
Stan prawny na 21 maja 2011 roku
