1) pracownikom zaliczonym do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności;
2) inwalidom wojennym i kombatantom;
3) pracownikom socjalnym;
4) sędziom i prokuratorom.
Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych, (Dz. U. z 1997 r. nr 123, poz. 776, z późn.zm.) – pracownikowi zaliczonemu do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze 10 dni roboczych w roku kalendarzowym. Ustawodawca podkreśla tutaj, że prawo do pierwszego urlopu dodatkowego pracownik niepełnosprawny nabywa po przepracowaniu roku po dniu zaliczenia go do jednego z tych stopni niepełnosprawności. Co ważne, przez dzień zaliczenia go do stopnia niepełnosprawności należy rozumieć dzień, w którym był on na posiedzeniu komisji do spraw orzekania o niepełnosprawności. Uprawnienie osoby niepełnosprawnej do dodatkowego urlopu zwiększa wymiar jej ustawowego urlopu wypoczynkowego (20 lub 26 dni) o dodatkowe 10 dni.
Przeliczenie urlopu
Urlopy dodatkowe są przeliczane na wymiar czasu pracy. Zgodnie z art. 154[2] par. 1 K.p., urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy pracownika w danym dniu. Jeżeli chodzi o osobę niepełnosprawną zaliczoną znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – jeden dzień jej urlopu odpowiada 7 godzinom pracy (art. 154 [2] par. 3 K.p. w powiązaniu z art. 15 ust. 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej ...).
Urlop dodatkowy pracownika niepełnosprawnego może być:
1) na jego wniosek dzielony na części (art. 162 K.p.);
2) udzielany zgodnie z przyjętym u danego pracodawcy planem urlopów (art. 163 K.p.);
3) przesunięty na wniosek pracownika lub z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy ( art. 164 K.p.);
4) przesunięty na termin późniejszy (art. 165 K.p.).
Należy pamiętać, że pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo. Jeżeli tenże urlop nie zostanie zrealizowany do końca roku kalendarzowego, wówczas zgodnie z treścią art.168 K.p. - "(...) należy go pracownikowi udzielić najpóźniej do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego; nie dotyczy to części urlopu udzielanego zgodnie z art. 167[2] K.p.". Zapis ten należy rozumieć w ten sposób, że dodatkowy urlop wypoczynkowy może być wykorzystany do końca pierwszego kwartału następnego roku kalendarzowego za wyjątkiem urlopu „na żądanie”, który nie przechodzi na rok następny.
