Rozwód nie jest dopuszczalny, jeśli pozew został złożony przez stronę wyłącznie winną powstania rozkładu pożycia małżeńskiego. Druga koncepcja odrywa się od elementów zawinienia. Przyjmuje się jako zasadę, że orzeczenie rozwodu jest możliwe wówczas, gdy nastąpił obiektywnie istniejący rozkład pożycia małżeńskiego. Nie ma tu znaczenia, kwestia zawinienia. Polski Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie przyjął w sposób sztywny żadnej z wymienionych koncepcji w całości. Wybrał jednak z każdej z nich tylko te elementy, które mają największą przydatność praktyczną. I tak zgodnie z art. 56 § 1 KRiO polski ustawodawca respektuje zasadę trwałości małżeństwa i jego ochrony w związku, z czym uzależnia możliwość jego rozwiązania po zaistnieniu podstawowej przesłanki, jaką jest zupełny i trwały rozkład pożycia małżeńskiego. Takie sformułowanie podstawowej przesłanki rozwodowej nie mówi nic przeciętnemu człowiekowi nie mającemu wcześniejszej styczności z prawem dlatego też niezbędne w tym zakresie będzie przybliżenie a właściwie wyjaśnienie co oznacza trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego.
Zupełność rozkładu pożycia polega na tym, że zanikły trzy podstawowe więzi między małżonkami, więziami tymi są:
- więź psychiczna ( uczuciowa )
- więź fizyczna
- więź gospodarcza
Najdonioślejszą rolę odgrywa przy tym więź psychiczna, gdyż brak więzi fizycznej oraz gospodarczej może być usprawiedliwione okolicznościami życiowymi jak np. wyjazd za granicę w celach zarobkowych. Zazwyczaj poprzez całkowite ustanie więzi psychicznej rozumie się wrogi a wręcz nienawistny stosunek między małżonkami. Dużą rolę w zakresie postępowania rozwodowego ( ustalania rozkładu pożycia ) odgrywa przesłuchanie świadków. Dowód ten jednoznacznie wskazać może na stosunki zachodzące między stronami, wskazując na zanik podstawowej więzi psychicznej.
