Podstawą do kierowania na badania lekarskie pracowników przez pracodawcę są przepisy ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.),w tym szczególnie art. 229 oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie Ministra Zdrowiai Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz.332 ze zm.). Zgodnie z § 2 ust. 5 wskazanego rozporządzenia badanie profilaktyczne kończy się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy naokreślonym stanowisku pracy (pkt 1) albo stwierdzającym przeciwwskazania zdrowotne dopracy na określonym stanowisku pracy (pkt 2). Stosownie do § 3 ust. 4 tego rozporządzenia orzeczenia lekarskie są wydawane w formie zaświadczeń według wzorów określonychw załącznikach nr 1 i nr 2 do tego rozporządzenia. Zgodnie natomiast z ust. 5 wskazanego przepisu zaświadczenia te lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne przekazuje pracownikowi i pracodawcy. Jak zatem z tego wynika pracodawca otrzymuje jedynie zaświadczenie o braku przeciwwskazań lub też o przeciwwskazaniach zdrowotnych danego pracownika do pracy na określonym stanowisku. Rozporządzenie nie daje mu tym samym uprawnień do otrzymania wyników badań lekarskich pracownika, tym bardziej, że – zgodniez § 9 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia – wyniki badań diagnostycznych i (lub) konsultacyjnych zamieszczane są w karcie badania profilaktycznego stanowiącej dokumentację medyczną, którą prowadzi lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne. Warto jeszcze zauważyć, iż do przechowywania dokumentacji badań profilaktycznych stosuje się odpowiednio ogólnieobowiązujące przepisy o dokumentacji medycznej – § 9 ust. 4 omawianego rozporządzenia.
Źródło: GIODO - http://www.giodo.gov.pl/348/id_art/1712/j/pl/
