chilli 09 września 2012 Patentowanie programów komputerowych - część III

Stosowanie do postanowień art. 28 pwp (ustawa z 30 czerwca 2000 roku - Prawo własności przemysłowej) za wynalazki, w rozumieniu art. 24, nie uważa się w szczególności:

1) odkryć, teorii naukowych i metod matematycznych,
2) wytworów o charakterze jedynie estetycznym,
3) planów, zasad i metod dotyczących działalności umysłowej lub gospodarczej oraz gier,
4) wytworów, których niemożliwość wykorzystania może być wykazana w świetle powszechnie przyjętych i uznanych zasad nauki,
5) programów do maszyn cyfrowych,
6) przedstawienia informacji.

Należy jednakże podkreślić, że nie jest to katalog zamknięty. Wskazane w pkt 5 wyłączenie odnosi się właśnie do programów komputerowych "jako takich"[1]. Chociaż nie jest to wyrażone expressis verbis w treści tegoż przepisu to jednak nie budzi to wątpliwości interpretacyjnych.

W Polsce niedopuszczalne jest patentowanie programów komputerowych, czemu wyraz daje praktyka Urzędu Patentowego RP. Jednakże często inne stanowisko prezentują sądy administracyjne, które bardzo często odwołują się na działalności orzeczniczej EUP. Niemożność patentowania wspomnianych programów komputerowych wynika z tego, iż jak twierdzi Urząd Patentowy RP, nie wykazują one technicznego charakteru, który jest konieczny dla objęcia ochroną. Jednakże programy komputerowe mogą być chronione prawem autorskim, bowiem należą do sfery własności intelektualnej. Trzeba jednak postawić wyraźną granicę między komputerami, jako urządzeniami o technicznym charakterze a sposobami realizacji za jego pośrednictwem algorytmów cechujących się abstrakcyjnym charakterem. Odnosząc się do orzeczniczej praktyki Urzędu Patentowego RP sama realizacja pomysłu za pośrednictwem komputera nie może powodować, że będzie on traktowany jako posiadający techniczny charakter. Wobec tego nie można objąć ochroną takich wynalazków z uwagi na ich abstrakcyjny charakter. Nadto by rozwiązanie mogło posiadać techniczny charakter konieczne jest ujawnienie środków technicznych w zastrzeganej kategorii zgłoszenia (art. 33 ust.3 pwp). Dlatego też wymogu technicznego charakteru nie można interpretować, jako bliższego bądź dalszego związku z techniką. Chociaż zgodnie z praktyką Urzędu Patentowego RP program komputerowy nie może zostać objęty ochroną to można jednak opatentować "wynalazek wspomagany komputerowo" a zatem taki, który przy realizacji wymaga odpowiedniego urządzenia. Taki wynalazek musi spełniać wszystkie wymogi zdolności patentowej wynikające z art. 24 pwp[2],[3]. W tym kontekście należy mieć również na względzie, że samo poprawienie efektywność przetwarzania danych nie będzie tożsame z technicznym charakterem takiego rozwiązania, będącym bezwzględnie konstytutywną przesłanką patentowlaności.[4].