Kwestia zwolnień od pracy została szczegółowo unormowania w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 281). Akt ten zawiera katalog okoliczności, z powodu których pracodawca ma obowiązek zwolnić pracownika od pracy z zachowaniem lub bez zachowania prawa do wynagrodzenia. Wśród przyczyn usprawiedliwiających nieobecność pracownika w pracy, a rodzących po stronie pracodawcy obowiązek zwolnienia pracownika od pracy nie znalazły się okoliczności związane z koniecznością odbycia przez pracownika zabiegów rehabilitacyjnych. Z tego względu należy stanąć na stanowisku, że na czas konieczny do odbycia przez pracownika rehabilitacji pracodawca nie musi udzielać mu zwolnienia od pracy. W przypadku jednak udzielenia takiego zwolnienia pracodawca może potraktować czas rehabilitacji jako usprawiedliwioną i niepłatną nieobecność pracownika w pracy. W tym przypadku pracodawca nie może jednak zobowiązywać pracownika do odpracowania czasu zabiegów.Jednocześnie należy wskazać, że od powyższej zasady istnieje wyjątek określony w ustawie z dnia z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2008 r. Nr 14 poz. 92).
Zgodnie bowiem z art. 20 ust. 1 pkt 2 wspomnianej ustawy, osoba o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ma prawo do zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w celu wykonania badań specjalistycznych, zabiegów leczniczych lub usprawniających, a także w celu uzyskania zaopatrzenia ortopedycznego lub jego naprawy, jeżeli czynności te nie mogą być wykonane poza godzinami pracy.
Przepis ten ma jednak zastosowanie jedynie od osób o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
Żródło: Państwowa Inspekcja Pracy - www.pip.gov.pl
