Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, który osiągnął już wiek emerytalny. Nabycie prawa do emerytury nie stanowi bowiem uzasadnionej przyczyny rozstania się pracodawcy z pracownikiem.
Z Uchwały Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 21 stycznia 2009 r., II PZP 13/08 wynika: „Osiągnięcie wieku emerytalnego i nabycie prawa do emerytury nie może stanowić wyłącznej przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę (art. 45 § 1 k.p.)”.
Z uzasadnieniu Uchwały czytamy: „(…) W prawie polskim nie ma ogólnego przepisu, który ustanawiałby regułę, według której osiągnięcie przez pracownika wieku emerytalnego powodowałoby - z mocy prawa - zakończenie stosunku pracy, ani też przepisu, który stanowiłby, że osiągnięcie przez pracownika wieku emerytalnego zawsze uprawnia pracodawcę do rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem.
(…) Zdaniem Sądu Najwyższego (…) wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi, który nabył prawo do świadczeń emerytalnych, tylko z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego i nabycia tego prawa, nie stanowi uzasadnionej przyczyny wypowiedzenia, gdyż nie pozostaje w żadnym związku z wykonywaną przez niego pracą, ani z sytuacją ekonomiczną pracodawcy, ani z żadnym innym zdarzeniem lub zdarzeniami, które wskazywałaby na nieprzydatność pracownika lub istnienie interesu pracodawcy w rozwiązaniu stosunku pracy.(…)".
Ważne!
Wypowiedzenie takie byłoby wtedy wadliwe, ale skuteczne pod warunkiem nie złożenia przez pracownika pozwu o przywrócenie do pracy ( art. 264 par. 1 K.p.).
Pracownik zwalnia się sam
W celu przejścia na emeryturę pracownik powinien sam rozwiązać umowę o pracę na mocy porozumienia stron (czynność prawna dwustronna) lub złożyć wypowiedzenie z zachowaniem okresu wypowiedzenia ( art. 30 par. 1 pkt 1 i 2 K.p.).
W rozumieniu art. 66 par. 1 Kodeksu cywilnego w powiązaniu z art. 300 Kodeksu pracy porozumienie stron stanowi ofertę, którą pracodawca akceptuje albo odrzuca. Przypadku zaakceptowania strony zawierają stosowne porozumienie w wyniku którego pracownik rozstaje się z pracodawcą w terminie podanym w ofercie.
Sprawdż:
Rozwiązanie umowy za porozumieniem stron - wzór z omówieniem
Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony uzależniony jest od ogólnego stażu pracy pracownika u swojego pracodawcy. Z art. 36 par. 1 K.p. wynosi on:
1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,
2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,
3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
Pismo rozwiązujące umowę o pracę należy złożyć odpowiednio wcześniej po to, żeby pracodawca miał możliwość zapoznania się z jego treścią.
Umowa o prace rozwiązuje się wtedy z upływem okresu wypowiedzenia. Okres wypowiedzenia obejmujący miesiąc lub jego wielokrotność kończy się zawsze w ostatnim dniu miesiąca (dzień kalendarzowy).
Odprawa emerytalna
Z art. 92[1] par. 1 K.p. pracownikowi odchodzącemu na emeryturę przysługuje od pracodawcy odprawa emerytalna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Co ważne, w przepisach wewnątrzzakładowych jej wysokość może być większa niż miesięczne wynagrodzenie za pracę.
Podstawa prawna:
- art. 30 par. 1 pkt 1 i 2, art. 30 par. 2[1], art. 32 par. 2, art. 36 par. 1, art. 45 par. 1, art. 92[1] par. 1, art. 264 par. 1, art. 300 Kodeksu pracy,
- art. 66 par. 1 Kodeksu cywilnego
Stan prawny na 11 kwietnia 2013 roku
