Wniosek o wolne na puszukiwanie pracy.doc
Wymiar zwolnienia wynosi 2 dni robocze w
okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego. wypowiedzenia. W
przypadku trzymiesięcznego wypowiedzenia oraz jego
skrócenia na podstawie art. 36[1] par. 1 K.p. pracownik
ma prawo do niniejszego zwolnienia w wymiarze 3 dni roboczych.
Co istotne, powyższe prawo do płatnego zwolnienia nie jest uzależnione od wymiaru czasu pracy.
Przykład:
Pracownik zatrudniony na pół etatu otrzymał wypowiedzenie terminowej umowy o pracę W umowie była zawarta klauzula dopuszczająca jej wcześniejsze rozwiązanie za dwutygodniowym wypowiedzeniem (art. 33 K.p.). Pracownik wystąpił z
wnioskiem do pracodawcy o udzielenie mu 2 - dniowego
zwolnienia na poszukiwanie nowego zatrudnienia. Wniosek został
przyjęty przez pracodawcę. Udzielił on pracownikowi we wskazanym przez niego
terminie 2 wolnych dni. Postępowanie pracodawcy było
prawidłowe, ponieważ w art. 37 K.p. ustawodawca nie
rozgranicza dni zwolnienia na wymiar etatu.
Termin wykorzystania
Dni wolne na poszukiwanie pracy są udzielane na pisemny wniosek pracownika. Mogą być wykorzystane przez niego oddzielnie (np. po jednym dniu w różnych terminach) lub łącznie. Prawo do dni wolnych, w przypadku niewykorzystania ich przez pracownika w okresie wypowiedzenia z uwagi na brak podstaw prawnych nie przekształca się w prawo do ekwiwalentu pieniężnego. Co ważne, pracodawca nie ma obowiązku informować pracownika jego uprawnieniu.
Ważne!
Niniejsze uprawnienie obejmuje wypowiadanie przez pracodawcę tych umów o pracę, które mogą być rozwiązane z zachowaniem co najmniej dwutygodniowego okresu wypowiedzenia.
Przykład:
Pracownik otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. W okresie biegnącego 3 - miesięcznego wypowiedzenia pracownik napisał do pracodawcy wniosek o udzielenie mu 3 płatnych dni na poszukiwanie pracy. Wskazał w nim 3 dni robocze, w których chce to zwolnienie wykorzystać. Wniosek został przyjęty przez pracodawcę.
Nie każda umowa
Przepis zawarty w art. 37 K.p. nie dotyczy :
1) umów
pracowniczych rozwiązywanych w drodze czynności prawnej dwustronnej (porozumienie stron);
2) umów rozwiązywanych bez zachowania okresu wypowiedzenia.;
3) umów rozwiązujących się z upływem czasu na
jaki zostały zawarte;
4) umów
rozwiązywanych przez pracownika
Pracownicy zatrudnieni na okres próbny krótszy niż 3 miesiące oraz na czas zastępstwa nieobecnego pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy również nie mogą korzystać z tej możliwości. Okres wypowiedzenia ich umów o pracę wynosi bowiem mniej niż 2 tygodnie (art. 34 pkt 1 i 2 K.p., art. 33[1] K.p.).
Wypowiedzenie zmieniające a dni wolne na poszukiwanie pracy
W świetle art. 42 par. 1 K.p. z wypowiedzeniem zmieniającym mamy do czynienia w przypadku, gdy pracodawca w miejsce dotychczasowych warunków pracy lub płacy zaproponuje pracownikowi nowe warunki. Pracownik może nie przyjąć warunków proponowanych przez pracodawcę. W tej sytuacji jego „(...) umowa o pracę rozwiązuje się z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia” (art. 42 par. 3 K.p.).
Pracownik może zatem złożyć wniosek o udzielenie mu płatnego zwolnienia w celu poszukiwania zatrudnienia. Literatura prawnicza wskazuje, że powyższe uprawnienie „(...) przysługuje pracownikowi tyle tylko, o ile nie przyjął on zaproponowanych mu warunków pracy i płacy” [Wagner, 2008, s. 215].
Ważne!
Jeżeli w okresie wypowiedzenia pracodawca zwolnił pracownika z wykonywania pracy na jego rzecz, wtedy pracownik nie ma możliwości wykorzystania przysługujących mu dni wolnych . Prawo do dni wolnych, w przypadku niewykorzystania ich przez pracownika w okresie wypowiedzenia nie przekształca się w ekwiwalent pieniężny.
Zgoda pracodawcy
Pracodawca nie powinien odmawiać pracownikowi zwolnienia na poszukiwanie pracy. Może jedynie zasugerować zmianę jego terminu. Pracownik po złożeniu wniosku musi uzyskać aprobatę pracodawcy i wtedy może być nieobecny w pracy w dniach podanych we wniosku. Nie może mieć miejsce sytuacja, w której pracownik składa pracodawcy wniosek i nie czekając na odpowiedź pracodawcy udaje się na zwolnienie. Zdaniem A. M. Świątkowskiego takie zachowanie pracownika „(...) może zostać potraktowane przez pracodawcę jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych i skutkować rozwiązaniem umowy o pracę w trybie art. 52 par. 1 pkt 1 KP” [Świątkowski , 2004, s. 231].
Prawo do wynagrodzenia
Za okres zwolnienia udzielonego pracownikowi na podstawie art. 37 K.p. pracownikowi należy się wynagrodzenie. Obliczone zostaje jak za urlop wypoczynkowy z tym, że brane są pod uwagę składniki wynagrodzenia ustalane w wysokości przeciętnej z miesiąca, w którym pracownik korzystał z niniejszego zwolnienia. Podstawę prawną stanowi par. 5 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. z 1996 r. nr 62, poz. 289 ze zm.).
Przedawnienie
Jeżeli pracodawca prawidłowo udzielił pracownikowi wspomnianych dni wolnych, lecz nie dokonał za nie zapłaty wynagrodzenia,wtedy pracownik może wnieść pozew do Sądu Rejonowego - Sądu pracy o zaległą jego wypłatę. Jest to świadczenie wynikające ze stosunku pracy i zgodnie z art. 291 par. 1 K.p. przedawnia się po upływie 3 lat od jego wymagalności.
Podstawa prawna :
- art. 37 K.p.
Literatura :
- Patulski A, Orłowski G.(red.), Kodeks pracy Komentarz dla menedżerów HR, Gdańsk 2009
- Romer M.T., Prawo pracy Komentarz, Warszawa 2005
- Światkowski A.M., Kodeks pracy Tom I Komentarz do art. 1-189[1], Warszawa 2004
- Wagner B, (red.), Kodeks pracy Komentarz, Gdańsk 2008
Stan prawny na 21 listopada 2011 roku
