Zobacz:
Status przedsiębiorcy
W Uchwale z dnia 21 stycznia 2011 r., III CZP 125/10 czytamy, że Spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytową utworzona i działająca na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. nr 1, poz. 2 ze zm.) jest przedsiębiorcą .
Z jej uzasadnienia wynika:
(...) Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2 ze zm. – dalej: „u.s.k.o.k.”), kasa jest spółdzielnią, do której – w zakresie nieuregulowanym odmiennie – stosuje się przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (jedn. tekst: Dz. U. z 2003 r. Nr 188, poz. 1848 ze zm. – dalej: „Pr. spółdz.”). Celem kasy – zgodnie z art. 3 u.s.k.o.k. – jest gromadzenie środków pieniężnych wyłącznie swoich członków, udzielanie im pożyczek i kredytów, przeprowadzanie na ich zlecenie rozliczeń finansowych oraz pośredniczenie przy zawieraniu umów ubezpieczenia, przy czym działalność kasy jest działalnością niezarobkową.
(...) Podejmując to zagadnienie należy podkreślić, że skoro kasa oszczędnościowo-kredytową jest spółdzielnią, to – zgodnie z art. 1 i 67 Pr. spółdz.- prowadzenie działalności gospodarczej jest podstawowym przedmiotem jej działania oraz racją bytu prawnego; działalność ta jest prowadzona w interesie członków na zasadach rachunku ekonomicznego, w celu zapewnienia im korzyści. (...).
(...) działalnością gospodarczą jest także działalność niezarobkowa, zmierzająca jedynie do pokrywania własnymi dochodami ponoszonych kosztów. W działalności, w której dominuje podporządkowanie regułom ekonomicznym, motyw zysku (zarobku) zastępowany jest motywem racjonalnego (ekonomicznego) gospodarowania, co oznacza zamiar uzyskania maksymalnego efektu – niekoniecznie zysku – przy danym nakładzie środków albo zamiar minimalnego zużycia tych środków w celu wykonania wyznaczonego zadania. (...).
Termin przedawnienia
W uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z 10 pażdziernika 2003 r. , II CK 113/02, OSP 2004/11/141 czytamy:„(...) w stosunkach przedsiębiorcy z konsumentem roszczenie przedsiębiorcy wobec konsumenta przedawni się w ciągu trzech lat, (...). Taką wykładnię art. 118 k.c. można uznać za ugruntowaną w doktrynie.
Sprawdż:
TYTUŁ VI PRZEDAWNIENIE ROSZCZEŃ
WAŻNE!
Przedawnienie nie następuje nigdy z urzędu tylko po podniesieniu przez dłużnika zarzutu przedawnienia w odpowiedzi na pozew lub sądowy nakaz zapłaty.
Zobacz także:
