Sprawdź :
Wzory umów o pracę do pobrania
Z czego składa się umowa o pracę ?
Umowa na czas określony
Uzgadniając warunki umowy strony same określają czas jej trwania, gdyż Kodeks pracy nie ustanawia w tym zakresie żadnych ograniczeń. Co oznacza, że może być ona zawarta na kilka dni, miesięcy bądź lat, może być również poprzedzona umową na okres próbny. Do czasu nadejścia ustalonego terminu umowa o pracę na czas określony daje obu stronom pewność, że wiążący je stosunek pracy będzie trwał przez ustalony w umowie okres i nie podlega wypowiedzeniu poza przypadkami wskazanymi w ustawie, co stabilizuje sytuację pracownika na czas jej trwania.
Art. 25' § 1Kodeksu pracy stanowi : Zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. § 2. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po jej rozwiązaniu, kolejnej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu § 1. § 3. Przepis § 1 nie dotyczy umów o pracę na czas określony zawartych: 1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, 2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.
Oceniając kolejne trzy umowy należy, pominąć umowę o pracę na czas wykonania określonej pracy oraz umowę o pracę na okres próbny. Jeżeli więc umowy tego typu, a także umowa o pracę na czas nieokreślony, bądź stosunek pracy nawiązany został na innej podstawie niż umowa o pracę ( powołanie, mianowanie) rozdzielają ciąg umów zawartych na czas określony, to liczenie umów, o których, mowa w artykule 25', zaczyna się od nowa.
Uwaga!
Z dniem 22.08.2009 r. weszła w życie ustawa z dnia 1.07.2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (Dz. U. Nr 125, poz. 1035). Regulacje tej ustawy zawieszają na okres do 31.12.2011 r. obowiązywanie art. 25’1 K.p. w stosunku do przedsiębiorców w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2.07.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej - Dz. U. z 2007 r. nr 155, poz. 1095 z późn. zm. (zobacz więcej). Z dniem 22 sierpnia 2009 r., tj. z dniem wejścia w życie ustawy o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (tzw. ustawy antykryzysowej), zaczęły obowiązywać nowe zasady zawierania umów na czas określony. Do umów tego typu stosowany był art. 25’1 Kodeksu pracy, zgodnie, z którym trzecia z kolei umowa o pracę na czas określony, zawarta między tymi samymi stronami stosunku pracy ulegała przekształceniu z mocy prawa w umowę na czas, nieokreślony, jeżeli przerwy pomiędzy poszczególnymi umowami nie przekroczyły miesiąca. Począwszy od 22 sierpnia 2009 zamiast tej regulacji stosowany jest art. 13 ustawy antykryzysowej, zgodnie, z którym łączny czas zatrudnienia na podstawie kolejnych umów o pracę na czas określony między tymi samymi stronami stosunku pracy nie może przekroczyć 24 miesięcy. W odniesieniu do umów na czas określony, które trwały w dniu wejścia w życie ustawy, wspomniany przepis dotyczy tylko tego okresu umowy, który przypada od 22 sierpnia 2009 Od tej daty należy liczyć 24 miesiące, przez które maksymalnie może obowiązywać umowa na czas określony. Zatrudnienie na podstawie takiej umowy, jeżeli obowiązywała ona w dniu wejścia w życie ustawy, może, więc trwać maksymalnie do 21 sierpnia 2011 r. Wyjątek stanowią umowy, które zostały zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy, a ich termin końcowy przypada po 31 grudnia 2011 r. Rozwiązują się one z upływem terminu, na jaki były zawarte. W przypadku umów na czas określony, które przekroczą limit 24 miesięcy, nie wystąpi skutek prawny w postaci przekształcenia tych umów w umowy na czas nieokreślony. Ustawa antykryzysowa nie przewiduje, bowiem takiego przekształcenia, a w okresie jej obowiązywania stosowanie art. 25’1 K.p. jest zawieszone. Wskazany przepis Kodeksu pracy będzie ponownie stosowany do umów na czas określony trwających w dniu 1 stycznia 2012 r. Trzeba dodać, że limit 24 miesięcy liczy się od nowa, jeżeli przerwa między zawarciem kolejnej umowy na czas określony trwała, co najmniej 3 miesiące.
