Zgodnie z art. 178 § 1 zd. 1 k.p. pracownicy w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych. Przesłankę tej normy ochronnej stanowi troska o zdrowie kobiety i płodu. Zbyt duża liczba godzin pracy w ciągu dnia wywiera ujemny wpływ na stan zdrowia. Praca w godzinach nadliczbowych wymaga nie tylko zwiększonego wysiłku, ale stanowi poważne ograniczenie czasu wolnego, w którym kobieta powinna regenerować siły. Przepis art. 178 § 1 zd. 1 k.p. zabrania także zatrudniania ciężarnej w porze nocnej. Przepis ten ma charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że musi być przestrzegany, nawet jeżeli pracownica wyrazi zgodę na pracę w tych godzinach. Z kolei art. 178 § 1 zd. 2 k.p. zabrania zatrudniania ciężarnej bez jej zgody w przerywanym systemie czasu pracy oraz delegowania poza stałe miejsce pracy.
Powyższe zakazy z art. 178 § 1 k.p. obejmują okres od chwili przedłożenia pracodawcy zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego stan ciąży.
Warto również zwrócić uwagę na art. 185 § 2 k.p., w myśl którego pracodawca jest obowiązany udzielać pracownicy ciężarnej zwolnień od pracy na zalecone przez lekarza badania lekarskie przeprowadzane w związku z ciążą, jeżeli badania te nie mogą być przeprowadzone poza godzinami pracy. Za czas nieobecności w pracy z tego powodu pracownica zachowuje prawo do wynagrodzenia.
Źródło: http://www.pip.gov.pl/html/pl/porady/07065003.htm
