Forma umowy spółki z o.o.
Zgodnie z art. 157 § 2 KSH umowa spółki z o.o. powinna być zawarta w formie aktu notarialnego pod rygorem nieważności. W dokumencie powinny znaleźć się wszystkie postanowienia, które w przyszłości mają obowiązywać pomiędzy wspólnikami. Dokonanie ich w formie ustnej czy też w innym dokumencie nie będzie wywoływać żadnych skutków prawnych. Oznacza to, że będą traktowane, jakby nigdy nie istniały. Jedynym wyjątkiem w tym zakresie jest sporządzanie załączników do umowy, które regulują szczegółowo kwestię jedynie podstawowo uregulowaną w samej umowie. Z umowy spółki musi wynikać jednoznacznie, że celem wspólników jest zawiązanie spółki i uczestniczenie w niej. Wspólnik nie może uzależnić swojego przystąpienia do spółki od jakiegokolwiek warunku. Z momentem podpisania umowy spółki godzi się bezwarunkowo na każde postanowienie zawarte w dokumencie. Umowę spółki muszą podpisać wszyscy wspólnicy.
Postanowienia obligatoryjne umowy spółki z o.o.
Obligatoryjne postanowienia umowne to inaczej postanowienia obowiązkowe. Muszą się one bezwzględnie znaleźć w konkretnej umowie, aby można mówić o danym jej typie. Innymi słowy, bez zawarcia w umowie postanowień wymaganych przez ustawę, w ogóle nie dojdzie do powstania spółki. Postanowienia obligatoryjne nie mogą być zmienione poprzez wprowadzenie odmiennych regulacji przez wspólników.
Zgodnie z art. 157 § 1 KSH każda umowa spółki z o.o. powinna zawierać:
1)
firmę i
siedzibę spółki,
2)
przedmiot
działalności spółki,
3)
wysokość
kapitału zakładowego,
4)
czy wspólnik
może mieć więcej niż jeden udział,
5)
liczbę i
wartość nominalną udziałów objętych przez poszczególnych wspólników,
6)
czas trwania
spółki, jeżeli jest oznaczony.
Ponadto należy zwrócić uwagę na artykuły: 158 § 1, 159, 174 § 2, 197 oraz 199 § 1 KSH, które dotyczą odpowiednio: pokrycia udziału wkładem niepieniężnym, przyznania wspólnikowi szczególnych praw i obowiązków, wprowadzenia udziałów uprzywilejowanych, maksymalnego okresu dywidendy uprzywilejowanej oraz zasad umarzania udziałów. Jeżeli wspólnicy przewidują uregulowanie powyższych kwestii, odpowiednie postanowienia muszą znaleźć się w umowie spółki pod rygorem ich bezskuteczności, a w przypadku art. 159 nieważności.
Postanowienia fakultatywne umowy spółki z o.o.
Fakultatywne postanowienia umowne to takie, które mogą być dowolnie zmienione przez wspólników. Ustawodawca tworzy pewną modelową regulację, ale to od wspólników zależy, czy chcą ją stosować, czy może wolą odmiennie ukształtować daną kwestię. Na możliwość wprowadzenia postanowień umownych najczęściej wskazują takie ustawowe zwroty jak: „umowa spółki może przewidywać” czy „chyba że umowa stanowi inaczej”. Często jednak brak tak wyraźnej dyspozycji. Co ważne, brak uregulowania przez wspólników w umowie spółki danej sytuacji wcale nie oznacza braku regulacji w ogóle. W tej mierze zastosowanie znajdą przepisy kodeksowe.
W przypadku spółki z o.o., wspólnicy mogą przede wszystkim odmiennie
uregulować zagadnienia dotyczące:
1) praw i obowiązków wspólników (art. 174, 182 i 258
§ 1 KSH),
2) dopłat (art. 178 KSH),
3) podziału zysku (art. 191 KSH),
4) zarządu (art. 202, 203, 205, 208 i 211 KSH),
5) rady nadzorczej i komisji rewizyjnej (art. 215,
216, 218 i 219 KSH),
6) zgromadzenia wspólników (art. 233, 234, 235, 236,
241, 242, 243, 245 oraz 246 KSH),
7) uchwały w sprawie nabycia nieruchomości (art. 229
KSH),
8) uchwały w sprawie rozporządzenia prawem lub
zaciągnięcia zobowiązania o wartości przewyższającej dwukrotność kapitału
zakładowego (art. 230 KSH),
9) podwyższenia kapitału zakładowego (art. 257 KSH)
oraz
10) likwidacji spółki (art. 258, 276 i 286 KSH).
Sprawdź również :
Pozycja prawna wspólnika w spółce z o.o.
Zakładanie spółki z o.o. - wzory dokumentów
Prowadzenie spółki z o..- wzory dokumentów
Reprezentacja spółki z o.o.
Likwidacja spółki z o.o.
